First days in Panama

Pfff wat is afscheid nemen toch moeilijk. Wat ga ik mijn familie en vrienden toch missen. Gelukkig bestaat er social media en kan ik in contact met ze blijven, maar toch zou ik ze liever in het echt zien dan dat ik ze op een schermpje zie.

Er zijn alweer zes dagen voorbij en eindelijk heb ik wat tijd voor mezelf.
De eerste paar dagen zie je zoveel en gebeurt er zoveel dat je eigenlijk niet even tot rust kan komen.
Mijn vlucht vrijdag ging goed. Op Schiphol zat ik vrijdag bij de gate een boekje over Panama te lezen. Tot er een man naar me toe kwam om te vragen met wie ik reisde en waar ik heen ging. Uit mijn boek kon hij opmaken dat ik naar Panama ging en hij vertelde het een en ander over Panama. Hij vroeg waar ik vandaan kwam en ik vertelde hem dat ik uit Nederland kwamen . Ik weet niet wat alle mannen uit Zuid-Amerika hier hebben, maar hij vroeg meteen: how do you say: you are beautifull in Dutch? "Je bent mooi" Waarop hij zei: Well je bent mooi. Ik heb hem maar bedankt en ben verder gaan lezen in mn boekje. Het werd namelijk een beetje awkward. Heel toevallig bleek hij in dezelfde rij te zitten als ik, alleen een paar stoelen verder.

Uiteindelijk konden we het vliegtuig in en de stewardess aan de deur vraagt aan mij: waar zitten jullie? Waarop ik antwoord dat ik alleen ben. Ze keek me een beetje raar aan en wees mij m'n stoel aan.
Er zat nog niemand in mijn rijtje en ik hoopte eigenlijk dat het vrij zou blijven, maar niks was minder waar. Naast mij kwam een vrij forse stevige man zitten. Had ik even pech zeg. Zijn arm kwam vrij ver over mijn stoel heen en zijn been nam zowat mijn halve plek in beslag. Uiteindelijk heb ik gevraagd of hij zijn arm een beetje op zijn eigen plek wilde houden en dat deed hij ook en we raakten in gesprek. Voor zover ik kon verstaan kwam hij uit de Filipijnen en ging hij zaken doen in Panama en daarna een aantal andere landen. Hij deed mij een beetje denken aan een man van het programma " Locked up abroad" dat op national geographic wordt uitgezonden. Ik kon hem bijna niet verstaan en hij kon ook geen spaans en ging hier zaken doen? Hmmmm...

Het eten in het vliegtuig zelf was opzich wel lekker. Ik ben geen moeilijke eter, dus dat scheelt. Om de tijd te doden heb ik Verliefd op Ibiza en Skyfall gekeken en het boekje over Panama doorgelezen.Voor mijn gevoel ging de tijd snel voorbij en was ik snel in Panama, ookal moest ik bijna 11 uur vliegen.

Op het vliegveld werd ik opgehaald door Rosario en Griselda. Met een naambordje en heliumballonnen met snoep hebben ze me verwelkomd. Het zijn echt hele lieve en aardige dames. Ik denk dat ik het niet beter had kunnen treffen.
Ik moest wel even wennen aan het verkeer. Iedereen doet maar wat hij wil en rijdt als een malloot. Zelf zou ik hier echt niet willen rijden. Het is zo'n chaos. Ik ben gewoon bang om te rijden. Omdat iedereen maar doet wat hij wil en geen rekening houdt met anderen ontstaan er spanningen en hoor je heel de dag getoeter door de stad. Zelfs vanaf mijn kamer als mijn raam dicht is, hoor je allemaal getoeter. Ze zijn gek hier! Haha
Well, uiteindelijk hebben ze mij bij m'n hotel afgezet om m'n spullen te droppen en namen mij mee uiteten in Casco Viejo. Vanaf hier had je een mooi uitzicht over de stad met alle grote gebouwen.
We gingen rond 03:00 Nederlandse tijd een 8-gangendiner eten. Na de vierde ronde zat ik eigenlijk al bommetje vol, dus had ik maar besloten om de laatste vier gangen van alles een beetje te proeven, want wie eet er nou immers om drie uur snachts een 8-gangendiner. Het waren uiteindelijk allemaal lekkere gerechten, gelukkig. Ook heb ik die avond mijn eerst Panamese biertje op en ik moet zeggen: het was een lekker biertje! Daarna gingen we nog even een wandeling maken en toen was het voor mij toch echt tijd om mijn bedje op te zoeken.

Zaterdag gingen we appartementen voor mij bezichtigen. Er stonden zo'n 6 appartementen op de planning om te bezichtigen. Het eerste appartementen was qua grootte oké, maar het stonk, het was ouderwets en ook niet echt superschoon. Hierdoor werd ik eigenlijk wel een beetje bang, want wat nou als alle appartementen zo waren?! We gingen door naar het tweede appartement. Ik hoopte zo dat het wat beter was. Toen ik binnenkwam was ik eigenlijk meteen al verkocht. Het zag er modern en schoon uit en bovendien rook het er lekker. Ik zou een eigen kamer en badkamer hebben en het zwembad zou ik moeten delen met andere mensen. Ik hoefde er eigenlijk niet verder over na te denken en besloot om voor deze te gaan. Ookal stonden er nog 4 op de planning om te bezichtigen.

Daarna zijn we naar het Panama kanaal gereden. Leuk om te zien hoe al die grote schepen hierdoor heen varen, ookal duurt het best lang voordat er 1 boot doorheen gevaren is.
Hier hebben we ook nog even geluncht en daarna besloten we om naar de film te gaan. We hadden kaartjes gekocht voor de film: Red 2. Deze zou om 19:40 beginnen. We gingen de zaal in en tot mijn grote verbazing begon de film pas 20:15. Op het scherm verscheen: Bruce Springsteen and I....
We zaten dus in de verkeerde zaal en moesten er eigenlijk wel om lachen. Omdat de andere film al een half uur bezig was, besloten we dat we maar naar deze film gingen kijken... Tja

Zondag heb ik een deel van de familie leren kennen. Dit waren ook echt hele aardige mensen. Hiermee hebben we wat gegeten en daarna zijn we weer naar de film geweest! En raad eens... Deze keer zaten we in de goede zaal en hebben we uiteindelijk Red 2 toch gezien!

Maandag, dinsdag en woensdag heb ik een beetje kennis gemaakt met mensen die bij het bedrijf werken en het bedrijf zelf. Ook dit waren weer hele vriendelijke mensen! Ik moet er nog een beetje aan wennen en meer te weten komen over het bedrijf en de producten, maar dat moet wel goedkomen.

Maandag en dinsdag ben ik ziek geweest, waarschijnlijk door het eten. Iedereen zorgde heel goed voor me. Ze wilden dat ik snel weer beter werd en kwamen met allemaal eten en drinken aanzetten, omdat ik maandag en dinsdag
alleen crackers op had. Dat vonden ze een beetje weinig en ze vonden het raar dat ik geen honger had, maarja dat heb je nou eenmaal als je ziek bent.
Ze zijn erg lief voor mij geweest.

Verder vinden ze mij hier dun en ze vinden dat ik wanneer ik beter ben, maar eens een Panamees ontbijt moet eten en sowieso veel meer moet gaan eten.
Well, we will see. Ik ben niet van plan om kilo's aan te komen haha.

Nou ik moet weer verder met mijn werk! Tot snel!

Groetjes y besos!